Het was 23 jaar geleden dat RWF tegen de buurman Oerterp speelden. Dat maakt dat niemand van de A-selectie ooit deze beladen wedstrijd heeft gespeeld. Zelfs menig oud speler van het eerste stond met jaloezie langs de lijn. Hadden ze er nog maar een extra seizoen aan hadden vastgeplakt dan hadden ze mee kunnen doen. Het geeft maar aan hoe dit affiche leeft en hoe speciaal het is om deze wedstrijd te spelen. Dat, de zwoele zomeravond op het mooie Sjoerd Fennema sportpark en de ruim 250 toeschouwers langs de lijn maakte dat iedereen wist: dit gaat een speciale avond worden.
Ondanks de prachtige omstandigheden kende de wedstrijd een valse start. Na 2 minuten raakte een Oerterp speler dusdanig geblesseerd dat hij per ambulance vervoerd moest worden. De wedstrijd kon pas na een half uur hervat worden door de jonge scheidsrechter. De 10 minuten daarna had Oerterp de overhand en moest keeper Jacob Jan Weening een paar keer zijn kwaliteiten tonen. Door een tactische ingreep van de nieuwe trainer Marco vd Veen kwam RWF beter in het spel. Na een half uur voetballen kwam RWF zowaar op voorsprong door een leep balletje van goalgetter Erik-Jan van Wijk.
Daarna werd het spel grimmiger maar de scheidsrechter was consequent in zijn beslissingen en daardoor wist iedereen waar het aan toe was. Vlak voor rust kreeg Oerterp een uitgelezen kans op de gelijkmaker maar de vrije trap op de rand van de 16 werd met weinig overtuiging genomen.
Dat zal ongetwijfeld in de kleedkamer besproken zijn. RWF kreeg steeds meer het gevoel dat hier wat te halen viel en Oerterp mistte de overtuiging om de ‘klasse beter verhouding’ in veldoverwicht uit te drukken.
Na rust ging Oerterp nadrukkelijk op zoek naar de gelijkmaker en zoals je dan wel vaker ziet gaat dit dan te geforceerd. RWF kon hierdoor veel aanvallen onschadelijk maken maar dat was ook de verdienste van het sterke optreden van de RWF verdediging. Er zaten een paar prachtige tackels bij van Jan Sikko Veenema, zijn broer Cornelis gebruikte zijn ervaring om net dat voetje dwars te zitten en anders was daar wel weer specialist balafpakker Wieger Baron.
De gelijkmaker viel dan ook niet uit een uitgespeelde aanval maar uit een corner. De bal bleef hangen en in de scrimmage scoorde Jorryt Taekema. Naar verluid zijn eerste doelpunt in het eerste van Oerterp. De blijdschap was zo enorm dat het wel een opluchting leek. Gezien het speelbeeld was de verwachting dat Oerterp dit karwei in de resterende tien minuten zou afmaken, dat waren ze immers tot hun stand verplicht.
Maar dan ken je de vechtlust van RWF nog niet. Oerterp zat blijkbaar nog zo in de euforie van de gelijkmaker dat het even de rugdekking bij Jacob Veenema vergat. Zo kon hij na de prachtige pass van Wieger Baron in eens doorlopen op de keeper. Hij keek op, gaf de bal af op Erik-Jan van Wijk en die rondde een minuut na de 1-1 koelbloedig af. De 2-1 werd uitbundig gevierd, het gejuich was in heel Fryske Peallen te horen. Deze twee minuten samen was het hoogtepunt van de wedstrijd waar mening RWF aanhanger nog jaren lang weemoedig aan zal terug denken.
Natuurlijk volgde er nog 10 spannende minuten maar RWF trok de overwinning over de streep en kon een historische overwinning toevoegen aan de geschiedenisboeken.
Otmar van der Toorn
