[one_full last=”yes” spacing=”yes” center_content=”no” hide_on_mobile=”no” background_color=”” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” background_position=”left top” hover_type=”none” link=”” border_position=”all” border_size=”0px” border_color=”” border_style=”” padding=”” margin_top=”” margin_bottom=”” animation_type=”” animation_direction=”” animation_speed=”0.1″ animation_offset=”” class=”” id=””][fusion_text]4 juni 2016, de dag waarop s.v. RWF C2 hoe dan ook geschiedenis ging schrijven. Als vierde klasse ploeg hebben we het tot de finale van de beker weten te schoppen. Op deze vierde juni zou ook de laatste horde in het bekertoernooi genomen moeten worden, v.v. Annen C2 (na Waskemeer C1, Olde Veste C6, Nieuw-Roden C1, TFS C1, Tzumarrum C1 en JVZ C4). In de wetenschap dat zij kampioen zijn geworden in de derde klasse wisten we dat we alles uit de kast moesten halen om de beker binnen te slepen. Met 15 man sterk reisden we per bus af naar het sportcomplex van sc Joure. Dit deden we samen met de E1, dat ook de eindfase van de noordelijke districtsbeker had bereikt.
Dan de wedstrijd. We startten met de volgende elf spelers: Bram, Martijn, Harm, Iwan, Remco, Bento, Gerhard, Aron, Wilco Baron, Roan en Ruben. In de vorige zes knock-out ronden zijn we altijd puur op passie en beleving als winnaar van het veld gestapt. Voetballend oogt het misschien iets minder, maar wij hebben laten zien dat je op basis van een goede mentaliteit een heel eind kunt komen. Ook nu hadden we de jongens met deze woorden de wedstrijd ingestuurd. Het eerste kwartier was van onze zijde dan ook heel aardig. Met kansjes voor Roan, Aron en Ruben waren er mogelijkheden om op voorsprong te komen. We troffen met Annen C2 echter een beter voetballende tegenstander die ook fysiek goed tegen ons bestand was. Met een paar rappe buitenspelers wisten ze het onze verdediging een aantal malen goed lastig te maken. Na ruim 20 minuten brak Annen dan ook de wedstrijd open. Een zwakke pass van achteruit werd onderschept door een middenvelder van Annen, die de bal bij de spits bracht. Deze spits werkte vervolgens de bal in twee keer langs Bram, 1-0. De kopjes bij een aantal van ons gingen naar beneden en we kwamen er nauwelijks nog aan te pas. We hadden ook de nodige pech, wat werd onderstreept door een eigen doelpunt van Martijn, die een corner ongelukkig achter de eigen keeper werkte: 2-0. Hierna leek ook een derde treffer voor Annen in de maak, maar de spits wist Bram in een één tegen één situatie niet te passeren. Meteen na dit moment werd gefloten voor de rust. Intussen waren Jarno, Wilco van der Heide en Wietze al in de ploeg gekomen voor Wilco Baron, Remco en Ruben.
In de rust hebben Jan en ik duidelijk gemaakt dat er echt wel iets te halen viel, maar dat we het dan ook echt moesten willen en deze wil om te winnen ook moesten laten zien. Wie weet wat er na een snel doelpunt in de tweede helft nog kon gebeuren..
Alle goede bedoelingen konden echter vijf minuten na de pauze de prullenbak in, aangezien Annen C2 de 3-0 en 4-0 al achter Bram in het netje had liggen. We kamen er simpelweg niet meer aan te pas en Annen C2 bleek gewoon een aantal maatjes te groot voor ons. Na de 5-0 was de teleurstelling op alle gezichten af te lezen, hiervoor waren we toch niet naar Joure gekomen.. Tot overmaat van ramp kreeg Gerhard na ongeveer twintig minuten spelen in de tweede helft een rode kaart wegens vermeend spugen op een tegenstander. De toch al inconsequent fluitende scheidsrechter was blijkbaar de enige op het hele veld die het had waargenomen, aangezien de spelers van Annen C2 ook erg verbaasd opkeken van de rode kaart. Nou ja, als dan toch alles tegenzit.. Nou, niet alles, want na de rode kaart gingen we met zijn tienen manmachtig op zoek naar een eretreffer. En die kwam er! Roan werd diep gestuurd vanaf het middenveld en met een bekeken balletje in de verre hoek wist hij de keeper van Annen te passeren. Ondanks dat de stand hiermee op 5-1 kwam, was de blijdschap er niet minder om. Helaas liep de score nog op tot 8-1 voor Annen C2, waarmee zij dik verdiend de noordelijke districtsbeker mee naar huis mochten nemen.
We waren er zo dichtbij, maar vandaag gaven we helaas niet thuis en eindigt het bekeravontuur in mineur. Desalniettemin hebben de jongens gestreden voor wat ze waard waren en hebben we met zijn allen wel een hele mooie dag gehad. Dit werd ook mede mogelijk gemaakt door de vele supporters van onze zijde langs de lijn, de steun was echt super, ontzettend bedankt hiervoor! De sfeer was vlak na de wedstrijd nog even bedrukt en iedereen was erg teleurgesteld, maar al vrij snel konden de jongens dit resultaat positief relativeren. Tweede worden van al die ploegen die in augustus zijn gestart in de poulefase (2e, 3e en 4e klasse teams) is gewoon een hartstikke knap resultaat. En zo is het ook, het gezang in de bus tijdens de terugreis (‘laat de zon in je hart’) deed vermoeden dat we de beker hadden gewonnen. Eigenlijk is dat ook zo, het zijn allemaal winnaars, ongeacht het verlies in de finale. Als begeleiding zijn we in ieder geval super trots op de jongens die echt voor iedere meter hebben gestreden. Een herinnering voor het leven.
Halbe Taekema[/fusion_text][/one_full][one_full last=”yes” spacing=”yes” center_content=”no” hide_on_mobile=”no” background_color=”” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” background_position=”left top” hover_type=”none” link=”” border_position=”all” border_size=”0px” border_color=”” border_style=”” padding=”” margin_top=”” margin_bottom=”” animation_type=”” animation_direction=”” animation_speed=”0.1″ animation_offset=”” class=”” id=””][fusion_text]
Foto’s:
[/fusion_text][/one_full]
